lightmyfire.fotkoblog.pl

Boże.. Dawno nie chciałam tak zniknąć, jak dzisiaj. To wszystko mnie przerasta. Czuję się, jakby ktoś z całą premedytacją wyrwał mi całe wnętrze. Ktoś.. Ktoś, o kim myślałam, że jest moją jedyną, prawdziwą miłością. Ktoś, z kim chciałam zawsze być, mimo płaczu, który wywoływał. Ktoś, kto kiedyś o mnie dbał, i mnie kochał. 

Marzec.. Ten miesiąc zaczął się tragicznie dla mnie. 1.03.2013 przed południem zapamiętam jako najgorsze kilka godzin w moim życiu. Nie obwiniam Cię o to. Nie wierzę, że byłbyś w stanie zrobić mi coś takiego. Mi, komukolwiek. Nie jesteś taki. Potem.. Było dobrze. Naprawdę, było dobrze. Od dłuższego czasu, czułam że mnie kochasz. Że jestem ważna. Wariowałam na Twoim punkcie. Jak typowa, zakochana nastolatka. Bo dokładnie, z każdym dniem zakochiwałam się w Tobie coraz bardziej, nawet mocniej niż na początku. Uśmiechałam się. Byłam szczęśliwa. Szczęśliwsza niż kiedykolwiek. Dzięki Tobie. 

A teraz? Wszystko chuj trafił. Płaczę niemal co godzinę. Twoje słowa tak mnie cholernie bolą.. Najgorsze jest to, że wiem, że to co mówiłeś w nerwach, że to prawda. Masz rację. Z inną dziewczyną, z tego samego miasta, byłbyś szczęśliwszy. Ale wiesz, jestem pierdoloną egoistką. I nie chcę dać Ci odejść. Za bardzo Cię potrzebuję. Za bardzo kocham. Jestem słaba. Coraz słabsza. Nie czuję już Twojej miłości. Wyczuwam tylko nienawiść. To tak boli.. Czuję się pusta. Samotna. Niekochana. I zła. Dlaczego masz na mnie taki wpływ? Dlaczego robisz sobie ze mną to co Ci się tylko podoba, nie bacząc na moje uczucia? Dlaczego? 

Wiedz, że mimo wszystko, ja Cię kocham. I to nigdy nie minie.